لارنگوسکوپ مراقبتهای ویژه

لارنگوسکوپ مراقبتهای ویژه

لارنگوسکوپ ها ابزاری هستند که از آن ها برای مشاهدهی حنجره، تارهای صوتی و مجرای بینشان استفاده می‌شود. در بخش مراقبت های ویژه از این دستگاه برای اینتوبه کردن بیمار به منظور کمک به تنفس او و احیای قلبی ریوی استفاده می شود. انواع لارنگوسکوپ بر دو نوع سخت و قابل انعطاف است که از آن ها در مشاهدهی مستقیم و غیر مستقیم حنجره استفاده می شود. 

لارنگوسکوپ های مستقیم

اجزای این دسته از لارنگوسکوپ ها انواع تیغ و یک دستهی استاندارد است که معمولا هر دو از جنس فلز ساخته می شوند، اما می توانند پلاستیکی هم باشند. نحوهی عملکرد این دستگاه، ایجاد یک خط بصری مستقیم از چشم پزشک به حنجرهی بیمار است. تیغ هایی که در این لارنگوسکوپ استفاده می شود معمولا مکینتاش (منحنی) و میلر (صاف) هستند. علاوه بر این جراحان سر و گردن نیز از این لارنگوسکوپ در انواع جراحی ها استفاده می کنند.

لارنگوسکوپ های غیر مستقیم

این دسته از لارنگوسکوپ ها برای مشاهدهی حنجره از نوعی دوربین استفاده می کنند. در صورتی که تکنولوژی استفاده شده در آنها فیبر نوری باشد، می توانند محل مورد نظر را بهتر و دقیق تر نشان بدهند. ویدئو لارنگوسکوپ و قلم های اپتیکال در این دسته از لارنگوسکوپ ها جای می گیرند که این امکان را به پزشک می دهند تا بتوانند زوایای گوناگون حنجره تا تارهای صوتی را ببیند.